Ik speel niet graag met mijn kinderen.

Het is mijn ding gewoon niet.  Ik speel niet graag met Lego, Playmobil of Barbies.  Ik ben niet graag de crèche-mevrouw, schooljuf of baby en het vertolken van welk dier dan ook maakt dat ik me voel als de cavia die ooit in een speelgoedbuggy werd rondgereden. Knutselwerken mislukken, knikkers raken vast in fout gebouwde banen en blokkentorens storten in evenals ikzelf als ik me niet snel genoeg uit de voeten maak. Niet dat het absoluut nooit kan gebeuren dat je me in een dergelijke activiteit verzwolgen aantreft, maar laat ons zeggen dat ik het probeer te vermijden.  Hoe?  Ziehier 10 tips.

Ik heb het allemaal wel geprobeerd hoor.  Perfectionistisch als ik ben en me bewust van het belang van een actieve verbeelding voor een kind, zag ik ook dit als deel van mijn moederlijke verantwoordelijkheden.  Echter, hoe erg ik ook mijn best doe om me in te leven, ik blijf me er heel erg van bewust dat ik liever ergens anders iets anders aan het doen zou zijn.  En een ‘pokerface’ heb ik niet.  Daarenboven ben ik ook nog eens heel erg ongeduldig.  Iets lang tegen mijn zin volhouden en er intussen blij uitzien is dus gewoon genetisch onmogelijk.  En zij zien dat natuurlijk ook, maar blijven me toch vragen om mee te doen.  Samen spelen is nu eenmaal wat je doet als kind met mensen die je graag ziet, niet?

Gelukkig voor mijn dochters, en vooral ook voor mijzelf, heb ik er vrede mee genomen.  Het heeft geen zin me voor te doen als iets wat ik niet ben.  Ik vind al lang niet meer dat het me een slechtere moeder maakt.  Ik compenseer het met veel andere zaken die ik wel goed doe.  En, ik heb geleerd dat er veel andere manieren zijn om tijd samen door te brengen die we wel allemaal leuk vinden.  De kunst is dus om die te vinden.  Want het belangrijkste is toch om heel bewust tijd door te brengen met je kinderen en er dan ook echt 100% te zijn.  Dat bleef me bij uit de mindful parenting workshop: be in the moment.

Hieronder dus wat dingen die voor mij werken – misschien hebben jullie er ook wat aan.

Sturen

Stuur het spel in de richting van dingen die je wel graag doet.  Mama heeft daar nu niet zo’n zin in, maar wil wel een spelletje spelen/ puzzelen/ een verhaaltje lezen/ een tekening inkleuren/ …  Speel m.a.w. iets wat je beiden graag doet en niet enkel het kind.  En als je weet dat zelfs datgene wat je onder normale omstandigheden best ok vindt, niet je volle aandacht zal krijgen omdat de taakspanning nog te hoog is, maak dan gewoon een duidelijke afspraak met je kind en hou je eraan.  Geef aan dat je een bepaalde taak echt nog even wil afwerken, maar daarna tijd hebt om iets samen te doen.  Gebruik het niet als een excuus omdat ze het zodra ze fijn alleen aan het spelen zijn toch zullen vergeten.  Kinderen onthouden het namelijk wel en eens ze door hebben dat het gewoon een manier is om ze af te schepen, lukt het niet meer.  Omdat ze weten dat ik mijn belofte nakom, kunnen ze vaak veel geduldiger wachten dan ik wanneer zij zeggen dat ze echt wel zullen opruimen nadat ze eerst nog één spelletje hebben gespeeld…

Speel buiten

Ik vind alles leuker als ik maar buiten kan zijn, helemaal als de zon schijnt (ook al vriest het stenen uit de grond).  Het helpt zelfs om die vervelende taakspanning onder controle te houden, je ziet die vuile afwas en volle wasmand namelijk niet meer staan eens je het huis verlaten hebt.  Laat die smartphone overigens ook maar binnen, helpt enorm om je aandacht helemaal aan je kind te wijden.

Relax

Er zijn veel spelletjes die je kan meespelen door dingen te roepen die je kroost moet doen.  Installeer je dus lekker in de zetel zonder je een ‘luie moeder’ te voelen.  Kleuren roepen bijvoorbeeld (de kinderen moeten om ter eerst iets aanraken in de genoemde kleur).  Of beman/vrouw de chronometer terwijl zij een parcours afleggen.  Verstop iets en roep van warm/ koud.  Ik kan zo nog wel even doorgaan, maar ik ben zeker dat jullie fantasie genoeg zullen hebben als het betekent dat je nog wat langer kan blijven liggen 🙂

De geanimeerde wandeling

Gaan wandelen is meestal geen alternatief voorstel dat op veel enthousiasme onthaald wordt.  Maar we ontdekten wel een paar dingen die daar verandering in brengen.  Verpak het bijvoorbeeld als ‘de geitjes brood gaan geven’ (hoewel dat vaak niet zo gewaardeerd wordt door de eigenaar ervan…).  Of speel intussen ‘ik ga op reis en neem mee…’; markeer je pad Hans&Grietje-gewijs; zoek insecten; maak er een fotozoektocht van en stuur ze op pad met een fototoestel en een lijst te zoeken items; …

SamenWERKEN

Wat wij volwassenen als vervelende klusjes beschouwen, is voor kinderen vaak een spel. Schakel ze dus schaamteloos in bij de huishoudelijke taken. Zet een stoel voor de wasbak en laat ze de afwas doen; vraag ze hun kamer te kuisen (als het maar met nat mag, vinden ze het geweldig.  Ik zeg dus nooit meer opruimen, maar kuisen en dat werkt!), laat ze kousen of onderbroeken opplooien, bladeren bij mekaar vegen, …  Veelal willen ze eigenlijk gewoon bij je zijn en als ze zich dan nuttig kunnen maken en daar uitvoerig voor geprezen worden, vinden ze dat geweldig.

Ontdek samen de wereld

Kinderen zijn van nature nieuwsgierig en creatief. Elke dag biedt weer nieuwe ontdekkingsmogelijkheden. Doe gewoon met ze mee! Neem ze op excursie naar een plaats waar je zelf nooit eerder was of vraag ze gewoon je iets te tonen wat ze nooit eerder gezien hebben. Of maak samen een insectenhotel en ga regelmatig een keer kijken welke beestjes er zoal op af komen.

Kweken maar

Het mirakel van een zaadje dat in wat grond een plantje wordt, blijkt kinderen enorm te fascineren. De mijne toch. Ze vinden het geweldig om dingen te planten. Bloemen zijn leuk, maar nog beter zijn groenten.  Daarvan kan je de vruchten namelijk oogsten en zelf opeten.  Mijn ouders hebben een grote moestuin en mijn zus en ik hadden vroeger elk een mini versie daarvan.  Zo’n stukje van 2 bij 1 meter dat we zelf onderhielden.  Ik weet zeker dat mijn dochters dat ook geweldig zouden vinden.

Mini-chef in de keuken

Ik vond samen koken ooit ongeveer even vervelend als samen spelen, maar dat is omdat ik de fout maakte te verwachten dat alles even vlot en snel zou gaan als wanneer ik het zelf deed.  Sinds ik leerde te ontspannen en me open te stellen voor wat meer rommel en tijd, kan ik er best van genieten. Ze helpen groenten proper maken, balletjes rollen, dingen afmeten, roeren, kruiden, … Het is dus speeltijd terwijl je ook nog een belangrijke taak gedaan krijgt, daar kan je niet tegen zijn.  Kies wel een moment waarop je tijd hebt.  Na een drukke werkdag en als iedereen grote honger heeft, is dit niet ideaal…

Bekijk een film

Animatiefilms worden tegenwoordig prachtig gemaakt. Ze lijken er ook steevast mopjes in te stoppen die eerder op de volwassenen dan de kinderen gericht zijn. Het is dus nooit een opgave om naar een kinderfilm te kijken.

Beweeg

Ik schreef er net nog over, samen sporten is de max.  Weer zo’n ideale combinatie van je kinderen bezig houden en iets afvinken op die to do lijst.

Have a ball

Want balspelletjes zijn gewoon leuk, op alle leeftijden.  Je raakt er op een of andere manier gewoon in meegezogen. Dus gooi een bal of frisbee, haal die beach ball of badminton raketjes boven (mits ze oud genoeg zijn om er al iets van te bakken want anders is dat pas echt vreselijk), speel een keer petanque of ga gewoon bowlen.

 

Zo, dat zijn mijn tien tips.  Herkennen jullie je een beetje in dit verhaal of vindt je het gewoon het einde om met je kinderen te spelen?  Ik ben benieuwd naar de reacties!  En ook wel een beetje bang dat jullie me nu toch een wat slechtere moeder gaan vinden…