De Belgische kust, dat is zo’n beetje vergane glorie. Het is er lelijk met die volgestouwde dijken. Bijna nergens kan je nog van natuurpracht genieten zonder een betonnen gedrocht op de achtergrond. Het loopt er ook vol met marginaal volk, Blankenberge op kop. Op den dijk is het levensgevaarlijk want vol losgeslagen kinderen op go-carts. Je wil er echt niet zijn. En toch gingen we nog eens. En het was leuk. Erg leuk.
Eén keer per jaar gaan we met mijn familie op vakantie. We waren al aan de 11e editie toe en voor het eerst trokken we naar de Belgische kust. Maison d’amitié in Westende-bad was de bestemming. Ook wel omdat dat het huis is dat een vriendin sinds afgelopen winter verhuurt. Het was precies groot genoeg voor onze groep van 6 volwassenen en evenveel kinderen. En we vonden het geweldig. Nog nooit een huis gehuurd dat zo gezellig ingericht was en zo goed van alles voorzien wat je denkt nodig te hebben en meer. De keuken had gewoon alles. Er waren leesboeken, Dvd’s, een spelcomputer, speelgoed, een tuintje, een bolderkar, … Absoluut niets tekort gekomen. Integendeel. Vette aanrader, gewoon gaan!
En zo’n Belgische badstad heeft echt wel veel troeven. Het is ook een beetje jeugdsentiment. Den dijk met al zijn horeca. De winkelstraat om de hoek. Bakkers met lekker brood. Het lunapark waar je met schuiverkes kan gaan spelen. Al is dat al lang niet meer wat het vroeger was. Zo hoef je geen bakje centjes meer te halen aan de kassa. Je stopt gewoon geld in de machine en dan druk je op een knop om je centje te laten vallen. Nadat je goed hebt gemikt en getimed uiteraard. De gewonnen centjes vallen niet meer naar beneden, dat doen enkel de punten. Dat jackpot effect miste ik wel een beetje. Maar voorts leverde het wel nog het verslavende plezier op dat ik me herinner uit mijn kindertijd. Dat heb ik dan toch weer doorgegeven aan mijn kinderen…
Het weer was in de paasvakantie niet helemaal top. Anders dan de afgelopen week. Maar aan de Belgische kust is dat helemaal niet zo’n probleem. Alternatief vertier te over. Zoals een go-cart huren en de dijk onveilig maken. Als je er zelf op zit, is dat geweldig leuk. Sorry not sorry voor alle wandelaars die opzij moesten springen voor onze karavaan 🙂
We werden getrakteerd op één prachtige, zonnige dag op het strand. De andere dagen kropen we achter een windscherm of speelden we kubb’s – een eerder gênante bedoening met mijn ‘stokgevoel’ maar goed – en petanque. En wanneer we echt onderkoeld dreigden te raken, was er altijd wel een café in de buurt voor warme choco’s met slagroom. En Baileys of iets anders straf voor de volwassenen. Daar warm je zo van op.
Er is ook kunst te bezichtigen. En dat levert mooie plaatjes op… Lang leve Beaufort.
In het park van Middelkerke organiseerden ze ‘circus in het park’. Dat hield in dat je er helemaal gratis naartoe kon om allerlei circustechnieken onder de knie te krijgen. Een hindernissenparcours, muurklimmen, een speleobox, lopen op een ton, noem het maar op en het kon. De kinderen vonden het heerlijk en als zij zich amuseren, tja, dan doen wij dat eigenlijk ook…
Ik ging ook vrijwel elke ochtend lopen. Want er is niets beter dan de dag al joggend langs de zee starten. Ik luister sowieso zelden naar muziek wanneer ik loop. Ik ben een dagdromer. Wanneer ik effectief slaap, droom ik zelden. Of ik herinner het me toch niet. Wanneer ik wakker ben daarentegen beleef ik in mijn hoofd allerlei avonturen. De beste invallen krijg ik tijdens het lopen. Uitkijken over de eindeloze zee met de wind in mijn haren en mijn voeten die iets harder moeten ploeteren in het zand dan op het land, heerlijk is dat.
Afsluiten deden we in het Boudewijn Seapark. De kinderen riepen het spontaan uit tot de beste dag van de vakantie. Het zijn dan ook echte dierenliefhebbers. Veel ouder moesten ze niet zijn, want dan zouden de attracties wellicht als eerder flauw bestempeld worden. Maar nu vonden ze het schitterend. Helemaal omdat het er niet druk was en ze dus zonder probleem 4 keer na mekaar in de rollercoaster en de piratenboot konden. De shows met de zeeleeuwen, dolfijnen en zeehonden waren ook een hit. Niet te lang om te gaan vervelen en gewoon leuk. Alweer een aanrader.
En zo komt het dus dat we opnieuw fan zijn van vakanties aan de Belgische kust. Ze doen daar heel erg hun best om van dat toch wat slechte imago af te raken. En organiseren dus allerlei activiteiten. Dat maakt dat je je nooit verveelt en we het met z’n allen roerend eens waren: dit was voor herhaling vatbaar!
En gelukkig mogen oma en opa nog altijd mee, worden verwend door de kleinkinderen met knuffels en zoentjes, en samen kokerellen vind ik nog altijd heel leuk. Kortom, hopelijk kunnen we nog lang een paar dagen samen we, genieten op en top!!! Oma Rita
LikeLike