Dit was maart

Na het succes van het verslagje van februari, doen we het nog maar een keer over.  Maart verdient het absoluut, simpelweg een topmaand!  De oudste dochter was jarig, net als mijn zus, schoonzus en bijna-schoonbroer.  Goed voor veel familiefeestplezier.  Er was ook veel me-time, oa tijdens skireis 2 van 2018.  Niet heel veel culinaire experimenten, buiten dan misschien de traktaties van de dochter.  Met al dat gefeest, zou ik nog vergeten dat ik ook gewerkt heb.  En hoe dat ging, giet ik graag net als vorige maand in een paar wist je datjes.

Wist je dat…

… maart op werkvlak een topmaand was

… ik maar liefst 8 kennismakingsgesprekken had met trouwlustige koppels

… die alle 8 een bestelling opleverden

… ik daarnaast ook eindelijk een lentefeest mag helpen vieren

… met name mijn man versteld staat van mijn sales skills

… je dat als een gebrek aan vertrouwen kan zien, maar ik het hem niet kwalijk neem

… ik er immers ook geen lief ding op verwed had dat het me zo vlot zou afgaan

… hoewel ik er bij nader inzien toch best zwaar op ingezet had

… ik het dus gelukkig heel binnenkort druk zal krijgen

… ik met name op 12 mei heel erg zenuwachtig ga zijn als ik voor het eerst een lentefeest orkestreer

… ik op 18 mei minstens evenveel kriebels zal hebben als de bruidegom wanneer ik met hem zijn bruid opwacht aan het ‘altaar’

… ik hoop dat het op 25 mei, 26 mei en 2 juni al wat minder stressvol zal zijn

… ik het heerlijk vind om al die gelukkige koppels te ontmoeten en naar hun liefdesverhalen te luisteren

… ik dus nog steeds heel erg blij ben dat ik eraan begonnen ben

… ik stiekem wel graag een babyborrel/ alternatief doopfeest aan mijn palmares zou toevoegen

… geïnteresseerden dus op een goeie deal kunnen rekenen!

Over naar de feestjes dan.  Het begon met een traktatie in de klas.  Ze wilde uiteraard iets origineel – eens je daarmee begint…  Maar ook iets gezond.  Voor Celeste maakte ik al een keer groentekrokodillen, dus nu ging ik op zoek naar iets met fruit.  En ik vond pauwen.  Op Pinterest, waar anders?  In een fruitige en een hartige versie.  Waarom kiezen als je alles kan hebben, het zou mijn levensmotto kunnen zijn.  Amelie was het er in dit geval roerend mee eens.

Het was eigenlijk helemaal niet moeilijk en niet zoveel werk – in tegenstelling tot de cake pops van vorig jaar.  En geef toe, ze zien er geweldig uit.  Een aanrader dus!

Op haar verjaardag zelf, gingen we voor wat quality time met het gezin.  Ook wel ingegeven door het feit dat die midden in mijn me-time viel.   We trokken naar het Laarbeekbos in Jette.  Dat stond al een tijdje op mijn to-do lijst en het was één van de zeldzame vroege lentedagen.  Die plek is een aanrader, een bezoek meer dan waard.  Een speeltuin waarin klein en minder klein zich prima kunnen vermaken, een prachtig bos om in te wandelen en een gezellig terras om even te verpozen.  En dat vlakbij de Brusselse ring dus vlot en snel bereikbaar.

Nadat ik me nog een keer helemaal had uitgeleefd op en naast de skipistes, was het tijd om de familie uit te nodigen.  Als in: ik kwam op zaterdagavond thuis en zondagmiddag moest er een feestmaal klaar staan voor 19 mensen.  Gelukkig had de wederhelft (vrijwel) alle inkopen gedaan – niets dat een kort bezoek aan de ‘zondagsupermarkt’ niet kon oplossen.  Ze wilde veel tomaten, nog meer mozarrella en zo weinig mogelijk vlees.  Dat leverde een mooi buffetje op waar iedereen wel iets naar zijn zin kon vinden.  Ik onthoud vooral alweer een topreceptje van Sandra en een andere ontdekking uit de Libelle Lekker die beiden heel erg in de smaak vielen bij de kinderen.  Naast de klassiekers zoals een salade caprese en de couscous tricolore die hier sowieso regelmatig op het menu staan.

Op haar feestje voor de vriendjes moest ze een beetje langer wachten.  Ze wilde hen – en vooral zichzelf – namelijk trakteren op een touwenparcours.  We zochten en vonden er eentje in Hofstade.  Het is niet altijd open, dus het was even zoeken naar een datum, maar op 31 maart was het eindelijk zover.  Er was een minimumlengte, duidelijke kledingvoorschriften werden vermeld op de uitnodiging net als de bemerking dat hoogtevrees geen aanrader was als je je wilde amuseren.  Ik reserveerde voor 10 kinderen en nodigde er 11 uit.  Omdat mijn dochter al even slecht is in kiezen als ik en ook wel omdat er toch altijd wel eentje afhaakt.  Niet dus.  Ik reserveerde een extra plaatsje en na wat zoeken vond iedereen het parcours.  Dat dus echt niet voor mietjes is.  En ik ben een mietje – vooral als het iets met hoogtes of spinnen te maken heeft.  Ik weet niet of er spinnen waren, ik heb ze gelukkig niet gezien want de hoogte was al erg genoeg.  Maar er waren kinderen bij.  Niet die van mij, want de jongste was te klein en de oudste die bevond zich in geen tijd op het hoogste en moeilijkste parcours want die heeft nog nooit van angst gehoord zo lijkt het wel.  Maar de kinderen die net als ik verkozen om te starten met het makkelijkste parcours, die bleken behoorlijk bang.  En dus moest ik wel dapper zijn.  Met een uitgestreken gezicht moed inpraten, zeggen dat het niets voorstelde, dat ze erg trots op zichzelf zouden zijn eens ze de overkant hadden bereikt, dat er helemaal niets kon gebeuren en meer van dat soort boutades.  Misschien hadden ze er wel meer aan gehad als ik gewoon had toegegeven dat ik het ook in mijn broek deed en veel liever rechtsomkeer zou maken.  Maar eens op het parcours was er geen weg terug.  Zo is het namelijk gemaakt.  Geen musketons die je gewoon kan losklikken, maar een systeem dat je niet loskrijgt en dat inhalen onmogelijk maakt.  We haalden het einde.  De meesten beten op hun tanden en vatten een volgend parcours aan.  Ik beperkte me na die eerste ervaring tot catering en foto’s.  En de andere mietjes gezelschap houden 🙂

Er was maar één klimsessie die namiddag en dus hielden de begeleiders het na 2 uur voor bekeken.  Het parcours – dat ook een paar picknicktafels omvat en zich dus perfect leent tot een feestje met zelf gebakken lekkers – werd afgesloten.  Gelukkig is er in Hofstade nog veel meer leuks te beleven.  De term recreatieparadijs is niets overdreven.  We trokken naar de dichtstbijzijnde speeltuin met ‘onze’ 11 kinderen en ze amuseerden zich verder.  Ook toen het even later begon te stortregenen.  Amelie vond het een geweldig feestje.  Net zoals alles wat met haar 9e verjaardag te maken had een aanrader.

Een goeie maand geleden was ik van oordeel dat februari top was.  Nu schrijf ik met volle overtuiging dat maart beter was.  Nu maar hopen dat april niet teleurstelt, de lat ligt hoog…