#Ouderzonden: luxuria of wat ik doe om mezelf graag te blijven zien

Tijd voor artikel 3 in de reeks ouderzonden.  Niet toevallig lijkt me, dat Romina en Annelore willen dat we het daags na Valentijn hebben over onkuisheid.  Als je nu hoopt dat ik hier mijn bedgeheimen ga prijsgeven, moet ik je teleurstellen.  De hamvraag is deze week wat ik doe om mezelf graag te blijven zien en dat over te brengen aan manlief nu ik in de eerste plaats ‘ouder van…’ ben…

Best een suggestieve vraag eigenlijk.  Ben ik in de eerste plaats ‘ouder van A&C’?  De ondertitel van deze blog luidt ‘over mama zijn en vrouw en onderneemster en de zoektocht naar balans tussen dat alles’.  Het eerste woord is dus inderdaad wel ‘mama’, moet ik toegeven.  Geen erg bewuste keuze nu ik erover nadenk.  Want ik wil wel degelijk meer zijn dan dat.  Alle respect voor vrouwen (of mannen) die ervoor kiezen om van het ouderschap hun full-time bezigheid te maken, maar ik zou het niet kunnen.  Ik geniet van de extra tijd die ik de laatste maanden met mijn kinderen kan doorbrengen, maar ben ook wel erg blij met mijn rol als ondernemer.  Parentpreneur dus.  En ik zorg voor voldoende me-time en een regelmatige date met mijn wederhelft.

Er bewust mee bezig zijn en tijd voor maken is wellicht het antwoord op deze vraag.  Maar dat voelt dus niet als een zoektocht of opgave.  Het komt eigenlijk heel natuurlijk.  Ok, ik loop ook regelmatig in mezelf te vloeken op zaterdag wanneer ik van het ene huishoudelijke taakje in het andere beland nog voor ik de tijd had om te ontbijten.  Kop van jut is dan meestal de man die er wel in slaagt onder het genot van een tas koffie rustig de krant te lezen.  Gewoon omdat het weekend is en hij wel snapt dat die volle wasmand en vuile vaat echt niet gaan lopen.  De realiteit is wel dat zodra ik met een tas thee op een stoel plof, er in geen tijd 4 vragende kinderogen opduiken.  “Gaan we iets spelen mama?”  En dan krijgen ze alle drie een vernietigende blik, de dochters en de man die totaal niet begrijpt wat hij nu weer fout deed…

Mekaar als koppel niet uit het oog verliezen, is de grootste uitdaging.  Ik werd best wel overrompeld door de immense liefde die ik voor mijn dochters voel.  Ik heb lang gedacht dat het voor mij niet per se hoefde, kinderen hebben.  Maar wat ben ik blij dat ze er zijn en wat zie ik ze graag.  Niet dat ik mijn man daarom minder graag zie, maar de dagelijkse dosis knuffels die ik in me heb, wordt toch vooral opgeëist door de dochters.  Dus moet ik erover waken ook voldoende ‘vrouw van’ te blijven en ook hem niet te verwaarlozen.

Een paar maanden terug lasten we een 2-wekelijkse date night in.  Een vaste afspraak in de agenda om samen iets leuks te doen.  Best wel een strak plan eigenlijk, maar het verwaterde weer een beetje.  We gingen uit eten, zweten in de sauna, pikten een filmpje mee, raakten niet uit de escape room, hij vermorzelde me tijdens een partijtje American pool enz.  Elke keer mocht een van ons de andere verrassen met een activiteit.  Misschien liep het daar wel mis, de lat lag weer eens te hoog en we hadden geen inspiratie meer…  Misschien moeten we het rijtje van toen gewoon nog een keer afgaan, ze waren stuk voor stuk voor herhaling vatbaar.  Terwijl je dit leest, hebben wij er net 4 dagen quality time opzitten op skivakantie.  De kinderen gingen namelijk 4 dagen naar de skischool van 10-15u terwijl wij lekker met z’n tweetjes de bergen afgleden en lunchdates hielden.  Zo ook op Valentijn, meer moet dat niet zijn.

Deze week was er dus meer dan voldoende balans tussen mama-time, me-time en us-time.  Zo zijn mijn 3 batterijen weer helemaal opgeladen.  Klaar om er ook als zakenvrouw weer in te vliegen.  En gemotiveerd om die date nights nieuw leven in te blazen.  Luxuria, I’ve got you covered!