Hoor wie klopt daar kinderen…

Eindelijk is het zover, vannacht komt Hij.  Daar wordt hier toch hard op gehoopt.  De jongste propte net een flesje bier en wortel in haar schoen, de oudste gaat voor een glaasje water en een suikerklontje…  In aanloop naar vanavond hebben we dit jaar heel erg veel gekookt.  Enfin, gebakken, gemengd en geknutseld eerder.  Lekkers gemaakt, dat vat het nog best samen.  Dus ook veel lekkers gesnoept.  En dan moet de grote snoepgoedinvasie vannacht nog komen…

We begonnen al knutselend.  Knutselpiet van het Sinterklaasnieuws op VTM KZoom inspireerde ons.  Voor de kindjes die geen schoorsteen in huis hebben, toonde ze hoe je er zelf één kan knutselen.  En dat zag er best makkelijk uit.  De volgende zaterdag brachten we naast een hoop boodschappen ook wat lege dozen mee uit de Colruyt en we gingen aan de slag.  Deze schoorsteen was goed voor ettelijke uurtjes knutselplezier op zaterdag!

Van al dat knutselen krijg je honger.  En wie Sinterklaas zegt, zegt speculaas en marsepein!  We vonden volgende leuke receptjes op de site van de Spiekpietjes.

We begonnen met de marsepein en dat is dus echt heel erg makkelijk.  Ingrediënten afwegen, mengen, even koelen en klaar.  En vooral heel erg lekker!

Speculaas daarentegen is iets meer werk.  Het recept leverde ons niet direct een bal op, maar eerder een hoop losse korrels.  Ik voegde een beetje water toe waarin ik wat bakpoeder oploste.  Dat loste ook het probleem op en klaar was onze slaapkop.  Zo noemen de Spiekpietjes die deegbal omdat hij een nachtje moet slapen in de koelkast voor je verder kan met het gerecht.

Deze slaapkop toverde mijn dochter echter om in allesbehalve dat…  Ze stond namelijk om 7u op zondagochtend al naast mijn bed.  Klaar om de echte slaapkop in speculoos te hakken.  Laat het ons er op houden dat ik ook wel zin had om ergens in te hakken.  En dat bleek nodig, een behoorlijke keikop was die slaapkop geworden.  Je moet hem een uurtje laten opwarmen, las ik later in een ander recept.  Een uurtje snoozen als het ware, dat had wel deugd gedaan ja…

sdr

cof

Echte speculaasvormpjes hadden we niet.  Maar de koekjesvormpjes leverden ook leuke speculoosjes op.  Nog een laaste tip: speculaas groeit in de oven.  Leg je koekjes dus ver genoeg uit mekaar.  En laat ze lang genoeg afkoelen voor je ze van het bakpapier haalt.  Het is heel normaal als ze nog zacht zijn wanneer ze uit de oven komen, ze worden hard eens ze afgekoeld zijn.  Wellicht schrijf ik dit ten overvloede, maar ik liet ooit cookies veel te lang in de oven staan omdat ik dacht dat ze daarin hard moesten worden…  Eeuwig zonde…

Wie Zwarte Piet zegt, denk natuurlijk ook aan mandarijntjes!  Wij nu in ieder geval zeker.  Want we toverden onze mandarijntjes om tot een leger Zwarte Pietjes.  Amelie tekende gezichtjes, ik gaf ze met wat fleurig crêpepapier en washi tape een muts en samen maakten we een pluim met een zure mat die we met een tandenstoker bevestigden.  Zo simpel als wat.  Je kan natuurlijk ook een echte pluim gebruiken als je het helemaal gezond wil houden.  Hier moesten ze dienen als traktatie voor de klasgenootjes.  Ik mocht namelijk een verhaaltje gaan voorlezen in de klas en de ouders die me voorgingen hadden ook iets lekkers bij.  Ik durfde het niet aan om met enkel fruit af te komen – voor je het weet sta je voor altijd bekend als ‘die saaie, gezonde mama’.  Vandaar de zure mat.  Ze deed haar werk, niemand die mij saai noemt.  Gezond wellicht ook niet 🙂

Nu rest ons alleen nog het wachten.  Hopelijk krijgen we morgenvroeg bevestiging van de Sint dat we braaf waren…