Speelnamiddag en het meest interessante object is: de tintenkiller…

Woensdagnamiddag en geen nanny, enkel ik en de kinderen.  Prachtig weer, dat ook nog, de goden zijn mij goed gezind.  De oudste gaat van 13-14.30 naar de muziekschool, dus entertainment voor de jongste is eigenlijk welkom.  Geen nood, vriendinnetje gevraagd!  Zesjarigen blijken niet heel erg te verschillen van oudere meisjes.  Ze verdwenen immers in no time naar boven.  Mooi weer of niet.  Niet naar haar eigen kamer, nee, die van grote zus is uiteraard interessanter.  Dat ze boos zou zijn en het me geweldig kwalijk zou nemen dat ik ze niet tegenhield.  Ik beperkte me echter tot de vraag er geen bende van te maken.  Wat niet weet, niet deert.  Hoewel ze het ongetwijfeld toch te weten komt.  En wel uit de mond van twee trotse zesjarigen, zo ongeveer een minuut nadat ze thuis is.

Even later kwamen ze alweer naar beneden.  “Even iets halen”.  Toen ik ze weer naar boven zag trekken met dichtgeknepen handjes achter hun rug was mijn achterdocht gewekt.  Gelukkig zijn ze nog niet erg subtiel in het uithalen van kattenkwaad.  Het bleek de vulpen van dezelfde grote zus te zijn.  Ietwat vreemd ding om deugnieterij mee uit te hangen?  In de andere hand zat een tintenkiller.  Enorm fascinerend ding blijkbaar.  Ze moet er al sinds de start van het schooljaar op zitten te wachten, op een kans om die te testen.  Medelijden en begrip maakten zich van me meester.  Maar hier ging ik niet zomaar mee wegkomen.  De kamer is één ding, maar de gekoesterde vulpen waar ze zelf op moest wachten tot het derde leerjaar in de handen laten van twee ‘kleine kinderen’ die nog maar net weten om te gaan met een schrijfpotlood?  Nee, dat ging erover.  Streng en kordaat beval ik ze dus onmiddellijk terug naar beneden te komen en zus haar spullen terug te leggen.  “OK, maar dit lag gewoon op haar kamer.”, luidde het niet eens zo teleurgesteld.

‘Dit’ was een zaklamp.  De rolluiken zijn naar beneden.  In het donker met een zaklamp amuseren ze zich nu al een hele tijd.  Ik ga al het nodige materiaal naar buiten slepen om in de zon te gaan strijken.  Ieder zijn habitat.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s