Back to school: wat ging er goed en wat een beetje minder?

Dat het toch niet zo eenvoudig is om je terug aan te passen aan de routine na een lange zomervakantie, ondervonden veel ouders wellicht. Ik maak een eerste balans op nu de tweede week van het nieuwe schooljaar is ingegaan.

Veel ging best goed:

• We stonden al elke morgen op tijd aan de schoolpoort en als we hijgden was dat alleen maar omdat we meestal te voet of met de fiets gingen.
• Ja, dat lees je goed, we trekken voluit de ecologische, sportieve kaart. Fietsen kan sowieso op veel enthousiasme van de kids rekenen, maar wandelen vindt vooral de jongste maar niets.  We kregen haar echter meestal overtuigd en dat doet echt wonderen om mijn dagelijks stappendoel te behalen 🙂
• Er was elke dag brood in huis en de keuze van het fruit beperkte zich tegen het einde van de week weliswaar tot appel of appel, maar ze hadden fruit bij! Ik ruimde overigens de koekenkast een keer op en nam het wijze en geen-koek-nodige besluit dat er geen koeken meer gekocht worden tot alle andere op zijn.  Daar zijn we ook weer voor een maandje vanaf schat ik zo…
• De brood-, fruit- en koekendozen werden bij thuiskomst op het aanrecht geplaatst. Ik moest het meestal maar drie keer vragen…
• De agenda werd elke avond nagekeken en huiswerk maakten ze in de studie om het dan nog een keer door mij te laten nakijken. Amelie vergat een keer iets mee te nemen, maar dat liet de meester niet in de agenda schrijven omdat ze er zelf aan moest denken.  Een goeie les voor haar – zelfs geen gedeelde verantwoordelijkheid van mij – ik kan me wel vinden in de lessen zelfredzaamheid 🙂

Maar een beetje meer ging toch wat minder goed:

• Hobby’s op weekdagen, dat is een nieuw gegeven voor ons. Ze raakten allemaal mooi op tijd ter plaatse en terug, maar de combinatie met het avondeten vergt nog wat organisatie…  En dat was dan in week 1 waarin de agenda nog met een dikke buffer geblokkeerd was en de eetplanning er op afgestemd…
• Loop dagelijks 10 minuten, was de opdracht die Amelie van haar turnjuf kreeg ter voorbereiding van de scholenveldloop.   Het was of gaan lopen met een volle maag of nog later in bed liggen.  Beiden leken me niet bevorderlijk voor de lichamelijke conditie van mijn 8-jarige.
• We zouden weer eens elke avond de kleren al klaar leggen en afspreken wat er de volgende dag in de brooddoos ging. Ik denk dat het ongeveer de helft van de keren lukte.  Waar het de kleren betreft vooral omdat ze twee keer hetzelfde moeten aandoen 🙂  Maar ik geef nog niet op, want het helpt echt wel om de ochtendrush vlot(ter) te trekken.
• Halverwege de week besefte ik dat het net iets te vlot ging om ze de deur uit te krijgen en er wellicht toch iets ontbrak in de routine. Juist, ze moeten nadat ze eindelijk hun ontbijt op hebben hun tanden nog gaan poetsen.    Gelukkig werden bij de 3-maandelijkse controle (sinds de intensieve reeks tandartsbezoeken toen Celeste op haar vierde al evenveel gaatjes bleek te hebben, moeten we heel regelmatig op controle) beider gebitjes goedgekeurd.  Ja hoor, ze poetsen heel braaf twee keer per dag…
• Die laatste pot soep zal toch weer de riolen gaan voeden, want we dachten er slechts één keer aan om bij thuiskomst alvast een lekkere tas soep te eten om de ergste honger te verjagen. Dit weekend maakte ik geen soep – toch niemand die mijn inspanningen waardeert, néh – wedden dat ze er vanavond naar vragen?
• De eerste verdieping muisstil krijgen tegen 20u30, dat bleek lastiger dan gedacht. Ze zullen zo moe zijn ’s avonds dat ze automatisch terug in dat schoolritme komen, dacht ik.  Maar ik vrees dat het nachtraven zijn zoals hun vader.  ’s Morgens niet uit hun bed te krijgen en er ’s avonds  niet in te houden.  Lang leve hun wekkerradio met het venijnige piepje die er beter in slaagt om hen uit bed te krijgen dan een gillende mama.
• Zelf op tijd gaan slapen wilde ook niet zo lukken. Dat maakte dat ik tegen het eind van de week ook al zondigde tegen het voornemen om de badkamer uit te zijn tegen dat de dochters opstaan.  Maar voor de positieve noot: ik kon me er wel van weerhouden om hen te helpen bij het aankleden (lees: het overnemen).  De kleinste slaagt er met haar poeslieve blik wel nog in me te overtuigen haar haren te kammen.

Tja, er is nog werk aan de routinewinkel.  Maar al bij al ben ik best tevreden over onze start.  Het ging er behoorlijk gemoedelijk aan toe.  Mijn man ontdekte een nieuwe manier om ze in de badkamer tot wat snelheid aan te zetten: wedstrijdje om ter snelst beneden zijn tegen papa (mama is hors catégorie, die heeft er al 20 minuten badkamertijd op zitten voor de rest van het gezin zijn bed uit komt).  Hij heeft zich die ochtend wel geschoren om ze een kans te geven 🙂

Gelukkig was er in het weekend weinig wat moest en dus hielden we het rustig.  We deden lekker huiselijk in de keuken.  Het overgebleven stokbrood van een late barbecue werd omgetoverd tot broodpudding.  De kinderen waren heel enthousiast tijdens de making of en konden niet wachten om te proeven, maar na de eerste enthousiaste reacties werd hij niet meer aangeraakt dus ik denk toch niet dat ze echt fan zijn.  Dat lag voor alle duidelijkheid niet aan de bereiding, tenzij al mijn collega’s leugenachtig en uitgehongerd waren vanmorgen want zij bleken er toch van te smullen.  We plukten ook samen braambessen en maakten er gelei van.  Die is intussen uitgeroepen tot favoriete broodbeleg dus bracht het er beter vanaf dan de broodpudding.

Vanmorgen vlogen we weer uitgerust en vol goeie moed een nieuwe werk- en schoolweek in.  Benieuwd hoe het jullie verging, op wieltjes of toch hier een daar nog een kink in de kabel?  Laat maar weten!