Reisverslag: een rondreis op Corsica – een must voor je reis – bucket list!

Eigenlijk kan ik er kort over zijn: Corsica is prachtig, je moet er gewoon een keer naartoe. Maar ik wil er natuurlijk veel meer over vertellen.  Moest je nog niet overtuigd zijn…

Ik regelde de rondreis zelf, al inspireerde ik me wel op de uitgestippelde reizen die je via veel organisaties kan boeken om te bepalen waar we zouden stoppen.  We vlogen vanuit Charleroi naar Ajaccio.  Met een huurauto reden we naar Porto-Vecchio, waar we 4 nachten verbleven in Résidence Alcyon.  Het appartement was eerder luxueus en had alle nodige voorzieningen.  Het was goed gelegen om uitstappen te doen in de regio.  We reisden verder naar Ghisoni waar we verbleven in een chalet de Caralba.  Ik boekte dat via Airbnb, maar de eigenares gaf aan dat het beter was rechtstreeks via haar te boeken (via e-mail).  De chalet was basic, zeker in vergelijking met het voorgaande hotel, maar de ligging was prachtig en een bezoek aan het centrum van Corsica is zeker een aanrader.  We bleven er 3 nachten en trokken verder naar Bastia.  Via Airbnb boekten we hier een prachtig appartement bij een heel vriendelijk ouder koppel.  De perfecte uitvalsbasis om Cap Corse te bezoeken en ’s avonds de stad te verkennen.  Na 2 nachten ging de reis verder naar Calvi, waar we verbleven in Le Mariana.  Een ruime familiekamer (de enige keer dat we geen appartement hadden) waar het aangenaam vertoeven was.  Na 3 overnachtingen, trokken we naar Résidence a Barcella in Porto.  Opnieuw een appartementje, weliswaar maar 1 grote ruimte waarin we allemaal sliepen, maar het was zeker groot genoeg.  Helaas slechts voor 2 nachten (als ik het opnieuw zou doen, zou ik een nacht minder lang in Porto Vecchio blijven en een extra nacht in het prachtige Porto Ota).  Voor onze 2 laatste nachten reserveerde ik een tent in Apietto.  Het was niet zomaar een tent, werkelijk alle nodige voorzieningen waren aanwezig – een aanrader, zeker met kinderen.

Zestien dagen spendeerden we op dit prachtige eiland.  Het is niet evident om telkens maar een paar nachten op dezelfde plaats te verblijven, maar het zou ook doodzonde zijn om slechts één plaats te bezoeken.  We legden meer dan 1000 km af met de huurauto en bezochten heel veel plaatsen, maar hebben het gevoel dat we er gerust nog een keer naartoe kunnen en veel meer mooie plekjes ontdekken.  Het eiland is op zich niet zo groot en de afstanden tussen de verschillende bestemmingen bedroegen zelden meer dan 100 km.  Op papier viel dat dus allemaal vlot te doen.  Maar Corsicanen drukken reistijden niet uit in kilometers, maar in tijd.  En dat is niet voor niks.  Gemiddeld rijdt je er vaak niet sneller dan 30 km/uur.  Naar ons gevoel is het enige rechte stuk weg te vinden rond de luchthaven van Ajaccio, verder bestaat het land uit kronkelende bergwegjes.  Je wordt er continu getrakteerd op prachtige uitzichten op bergen en heldere baaitjes, maar je komt er dus niet vooruit…  Celeste gaf na zo’n 100 km haar  – gelukkig – schaarse middagmaal over in de auto, die hebben we dan maar vooraan laten zitten.  Een beetje wagenziekte kan je hier echt niet gebruiken 🙂

Wat je er zoal kan zien en doen?  Heerlijk zwemmen en snorkelen in telkens verrassend anders ogende baaitjes met ongelooflijk helder water; prachtige wandelingen maken die door de hoge temperaturen en rotsachtige paadjes best uitdagend zijn; de kliffen bewonderen vanuit een boot die je veel sneller dan de wagen rond het eiland brengt; lekker eten en drinken; …  Vooral natuur dus, al heeft dat ook wel gewoon onze voorkeur dus dat vertekent mijn beeld mogelijk.

Ik was blij dat een collega me voor vertrek de tip gaf om zeker snorkelgerief mee te nemen.  Door het heel heldere water kan je in elke baai gewoon vanop het strand vertrekken en vrijwel onmiddellijk ontdek je visjes en zelfs een occasionele octopus.  De kinderen waren hier uren mee zoet.  Ook waterschoenen zijn een must, er zijn namelijk veel riviertjes waar je op die manier door kan waden.  De kinderen amuseerden zich kostelijk met het bouwen van dammen, we verkoelden ons in het ijskoude water en genoten van een picknick op de rotsen.  In augustus is het een druk bezocht eiland en dus waren de stranden dat vaak ook.  Maar met behulp van de Michelin gids (ook een must) en een kleine inspanning om iets verder te wandelen ontdek je makkelijk meer ongerepte plaatsen waar je in alle rust kan genieten van zon en water.  Eéntje die je zeker niet mag missen is Tamaricciu beach.  Het lig naast het druk bezochte Palombaggio en waar men daar op elkaar gepakt op het strand ligt, was Tamaricciu heerlijk rustig – en naar onze mening veel mooier.

Je lijkt er een beetje mee op een Teletubbie, maar voor iemand als ik die niet erg van snorkelen houd, is dit populaire Decathlon masker wel een aanrader!

We waagden ons ondanks de hitte ook aan een aantal pittige wandelingen.  Gewoonlijk ronden we die vlot af binnen de tijd aangegeven in de reisgids, maar als je met kinderen op pad gaat, blijkt dat toch minder evident.  Toch ben ik best trots op onze dochters die flink stapten, klommen en slechts af en toe – weliswaar meestal om de beurt – zeurden.  In Ghisoni is de wandeling naar Lac de Bastani zeker de moeite.  We hadden gehoopt ook de klim naar de Monte Renoso aan ons palmares te kunnen toevoegen, maar dat was voor de kinderen wat van het goede teveel.  Vanuit Calvi wandelden we naar de vuurtoren op Pointe de la Revellata.  Het was die dag heel erg heet, dus dat was best pittig.  Op het eind werd het Celeste echt teveel dus hees mijn man haar in zijn nek.  Ze was heel empathisch toen ze de gevleugelde woorden “Papa, je hijgt zo” sprak en eens over zijn hoofd aaide 🙂  Vanuit Porto wandelden we door de Gorges de Spelunca, moet ik het zeggen: prachtig.

Lac di Bastani, eindelijk!

La Revellata, we zien het al liggen dus hoe erg kan het zijn.

Wel, heel erg heet…

Een boottocht stond ook op onze wish list.  Die wilden we doen vanuit Bonifacio, het meest zuidelijke punt van het eiland, maar het weer dwarsboomde onze plannen.  Het was te winderig, dus de boten voeren niet uit.  Een bezoek aan de stad sprak ons minder aan, dus lieten we Bonifacio integraal aan ons voorbij gaan.  Een reden om nog een keer terug te gaan.  We probeerden het een tweede keer in Saint-Florent, helaas waren alle boottochten volgeboekt.  Dan maar reserveren voor eentje vanuit Porto een paar dagen later.  We kozen voor l’inoubliable van Corse émotion en het was inderdaad onvergetelijk.  Het kost wel wat geld, maar de trip is zoveel aangenamer in een kleine, zeer snelle boot (hoewel het voor de kinderen niet snel genoeg kon gaan, ze genoten meer van de snelle stukken dan van het trage varen langs het prachtige reservaat Scandola) dan in die grote volgepropte boten.  Ik kan je dus zeker aanraden om je boottocht op voorhand vast te leggen als je in de drukste periode reist en voor een kleinere boot te opteren.  Als je geld en een vaarbewijs hebt, lijkt het me overigens heerlijk om gewoon van op een boot het eiland rond te varen.  Gaat ongetwijfeld stukken sneller dan met de auto…  De kapitein vertelde overigens dat het een aanrader is om een nacht in Girolata door te brengen.  Dit dorpje is enkel per boot of te voet te bereiken, maar er is dus wel slaapgelegenheid en het schijnt er ’s avonds heerlijk toeven te zijn.  We konden het ons met gemak inbeelden.

Onze boot, de zitjes leken een beetje op het zadel van een paard maar waren super comfortabel!

Rechtstreeks van op de boot in het water duiken, heerlijk toch.

Papa, wanneer gaat hij weer snel varen??

De keuken vonden we persoonlijk nogal eentonig.  Je kan er natuurlijk genieten van verse vis en zeevruchten, maar meestal kon het ons toch niet echt bekoren.  Het is er overigens best prijzig om elke avond op restaurant te gaan en voor de kinderen is de keuze – zoals jammer genoeg zo vaak – eerder beperkt.  Ze kregen een overdosis frieten en pasta.  Dankzij de appartementen waar we veelal verbleven, konden we af en toe zelf koken en dat was best fijn.  Mijn man zou je ten stelligste afraden om cochon de lait te bestellen.  Hij werd namelijk getrakteerd op een varkensneus en -poot, met varkenshaar en al.  Hij kloeg het gebrek aan vlees aan en werd vervolgens vriendelijk getrakteerd op een tweede varkenspoot om het goed te maken 🙂

Celeste trakteerde ons ook op een nieuwe streek van de week toen ze me tijdens een restaurantbezoek met uitgestreken gezicht vroeg of het zou kunnen dat er zout in het pepervatje zat.  Ik was al halverwege mijn ontkennend antwoord toen ik zag dat er inderdaad een laagje wit poeder boven de peper te zien was.  Verbaasd gaf ik haar gelijk waarop ze haar lach niet meer kon inhouden.  De kleine duivelin had daar natuurlijk net zelf voor gezorgd…  Tja, kinderen, soms kan je je alleen maar excuseren voor hun gedrag en blij zijn dat ze er verder zo engelachtig uitzien.  Wat overigens nu helemaal het geval is met haar gebruinde huid en door de zon opgelichte blonde lokken.

Onderweg van Ghisoni naar Bastia, bezochten we Corte.  Best mooi, maar heel toeristisch.  Vanuit Calvi reden we door de Balagne naar diverse bergdorpjes waarvan Sant’Antonino en Pigna wellicht de mooiste waren.  Zeker een bezoekje waard, hoewel opnieuw zeer druk bezocht.  We eindigden die rondtrip in Ile-Rousse waar een bezoek aan Ile de la Pietra een aanrader is.  Verder ontdekten we de stadjes vooral ’s avonds onderweg naar en van een restaurant.  Dat is op zich prima te doen, je moet wat keuzes maken en wij gingen dus volop voor water- en wandelplezier.  Tijdens ons verblijf in Bastia trokken we een dag uit om helemaal naar boven op Cap Corse te rijden.  Een prachtige rit, maar dus wel veel in de auto zitten en dus iets minder gesmaakt door de kinderen.  Een regelmatige stop om af te dalen naar een van de vele prachtige baaitjes maakte veel goed.

Veel wind, maar dat vonden ze net geweldig!

Dochterlief neemt mooie foto’s!

Slechts een paar dagen terug en ik moet al graven in mijn memorie.  Zoveel mooie plaatsen gezien, zo genoten van deze familievakantie.  De foto’s die we in grote getale namen, doen het eigenlijk geen recht.  De herinneringen in ons hart des te meer.  Ga ernaartoe, je zal me zonder twijfel gelijk geven.