Fairytale moments: Apero time

Kleine kindjes willen graag groot zijn.  Geen volwassene die dat snapt.  Maar ze vinden het leuk om ‘grote mensen’ dingen te doen.  Aperitieven bijvoorbeeld.  Niet dat ik het drinken van alcohol wil promoten, het gaat ‘em om de beleving.  
Hier in Corsica is aperitieven en vooral de bijhorende hapjes overigens geen overbodige luxe.  Het diner begint hier namelijk behoorlijk laat.  Als je je gezicht voor half acht in een restaurant laat zien, wordt je hoop en al getolereerd en blijft men vervolgens druk doende met alles klaar te zetten zodat je uiteindelijk toch pas rond half negen aan het eten bent.  En dan sterven die kinderen – en wij eigenlijk ook een beetje – natuurlijk van de honger.  Dus aperitiefden we best wel vaak.  

Veel is er niet nodig om het gezellig te maken.  Een paar kommetjes met lekkere gezonde en minder gezonde hapjes.  Denk aan wat kerstomaatjes, kaasblokjes, chips en nootjes.  En wat salami, onze dochters zijn verzot op salami.  Een lekker drankje hoort er natuurlijk ook bij.  Dat mag dan wel een keer een frisdrank zijn.  Of een sapje.  Voor ons een lokaal rosé wijntje en we zijn vertrokken.  Een keertje klinken met de glazen, in ons geval op de leuke vakantie.  Meer is er niet nodig voor een gezellig familiaal moment.  

Het klaar zetten van de tafel is trouwens ook een familiaal gebeuren.  Waarom de kindjes niet een keer loslaten op de (koel)kasten en voor het aperitief laten zorgen.  Wij worden hier al eens scheef bekeken omdat we ‘alweer’ alcohol drinken – het is dan ook vakantie 😉  Ik vermoed dus wel dat die fles wijn niet op tafel zal verschijnen als zij aan het fornuis staan.  

Deze traditie wil ik thuis graag in ere houden.  Het zal wellicht niet meer op een terras met zicht op helderblauw water in een prachtige baai of een in rood licht badende bergtop zijn, noch tijdens een zwoele zomeravond, maar het zal toch gezellig zijn.  Wie weet noemen we het wel een Corsica’tje doen: onze honger verpesten met teveel hapjes en te laat of helemaal niet meer avondeten 🙂  Wanneer deze post gepubliceerd wordt, zitten wij op het vliegtuig terug naar huis.  Zestien heerlijke vakantiedagen met ons vieren vlogen voorbij.  Maar de herinneringen worden zonder twijfel gekoesterd.  Er volgt ongetwijfeld nog wel een reisverslag over dit wondermooie eiland.  Mogelijk geschreven na de apero time, bij deze alvast mijn excuses voor eventuele typfouten…