Het gat in mijn cultuur lijkt eerder op een krater. Laat ons zeggen dat culturele activiteiten – en dan doel ik op het kunstzinnige soort: musea/ de opera/ literatuur ed – niet erg hoog op mijn prioriteitenlijstje voor me-time staan. Ik zou dat op een gebrek aan tijd kunnen steken – druk, druk, druk met die kleine kinderen – maar eigenlijk heeft het me nooit zo geboeid. Maar misschien moet ik mijn kinderen toch wat meer beschaving bijbrengen. Tot ik vaststel dat het ook hen niet boeit, maar dan heb ik toch mijn opvoedkundige plicht gedaan.
Er was één schilder die wel echt tot mijn verbeelding sprak. Een Belg dan ook nog: Réné Magritte. Dus toen ik ontdekte dat er deze zomer een expositie van hem is op het strand van Knokke – hmm, buiten en zon en zee enzo, daar hou ik dan weer wel erg van – was ik gelijk verkocht. Drie avonturen in één beloofden ze: een driedimensionele reis door zijn magische wereld compleet met speurtocht voor de kinderen, een lounge en een ontdekkingstocht door Knokke. Klonk te goed om niet te proberen.
Ticketmaster raadde aan de app voor de ontdekkingstocht al voor vertrek te downloaden. Goed plan. Na het bestellen van de tickets zou je dit kunnen doen. Helaas, nergens in de bevestigingsmails een link te vinden. En buiten een chatbot die je al waarschuwt geen mens te zijn en die je dus ook niet kan helpen – noem me ouderwets maar ik haat praten tegen robots – geen klantendienst… Dan maar via Twitter? Nee, ook daar geen respons. Ook ter plaatse zag ik niet direct hoe ik de app kon downloaden. En het was schitterend weer. Op zo’n moment moet je flexibel durven zijn. We verkozen dus een paar uurtjes zon, zee en strand ipv een ontdekkingstocht door de stad. Geen tips of review dus, jullie zoeken het zelf maar uit wat die tocht betreft 🙂
Maar de expositie bezochten we dus wel. De speurtocht is meer op oudere kinderen gericht. Het waren vragen die ze konden beantwoorden adhv de borden die her en der waren opgesteld. Ze moeten dus kunnen lezen en schrijven. Ze ontvingen aan het eind een diploma als beloning voor hun inspanning.
De expositie is heel mooi aangelegd en zeker bij het schitterende weer waarvan we vandaag konden genieten is het er aangenaam vertoeven. De virtuele ‘tour’ in de bolhoed is echt top! De kinderen deden hem zelfs twee keer, zo leuk vonden ze het. Ook wij waren onder de indruk, leken als we zijn waar het virtual reality betreft.
Voor de kinderen was er ook een speleobox en een tent waar ze een tekening konden inkleuren. Wij aperitiefden intussen in de bar. Na een aangename lunch op een plaatselijk terrasje, bezochten we ook het grote werk in het casino. Best wel interessant om wat achtergrond te krijgen bij de werken en de vermoedelijke hersenspinsels van Magritte erachter. Vermoedelijk, want blijkbaar wilde hij ze niet uitleggen omdat het mysterie deel van het werk is.
We hadden een heel leuke dag, maar vonden toch dat het best prijzig is voor wat je krijgt. Buiten de virtual tour – die dus echt wel de moeite is – was het nogal mager. Het is wel ook voor kinderen zeer toegankelijk. Een goede eerste kennismaking met het werk van René Magritte, dat ze overigens best konden pruimen. Of moet ik zeggen appelen in deze context?
Dit artikel verscheen eerst op Maison Slash.
fairytales.live 