Ochtendritueel

De start van een nieuw schooljaar is een ideale gelegenheid voor goede voornemens. Wat zou ik een keer kunnen aanpakken om weer vlot in de dagdagelijkse routine te raken?  Niet zo moeilijk eigenlijk, het ochtendritueel behoeft het meeste werk.

’s Ochtends hebben we hier de relatieve luxe dat de meisjes niet erg vroeg moeten opstaan, ze worden een paar minuten voor de bel gaat aan de schoolpoort afgezet. Desalniettemin begint de dag toch vaak gejaagd en erger ik me aan het feit dat ik ze zodra ze wakker zijn begin te ‘commanderen’.  Ik moet om half acht een paar keer aandringen voor ze uit hun bed komen.  Vervolgens start de discussie over hun outfit.  Dan moet ik ze aansporen om zich aan te kleden, wat ik vaak overneem omdat het niet vooruit gaat (zelfs bij de 7-jarige…).  Bij het ontbijt gaat het gezeur over het gebrek aan tempo verder.  Dan moeten we ons toch plots haasten naar de auto.  Er is duidelijk ruimte voor verbetering.

Ik las onlangs ook een column over zelfredzaamheid.  Of het gebrek daaraan bij de kinderen van de journaliste in kwestie.  Herkenbaar.  Het is één van de weinige corrigerende opmerkingen die ook wij te horen krijgen tijdens een oudercontact.  Het overnemen gaat sneller dan het kind iets zelf laten doen en snelheid primeert in ons jachtig bestaan.  Maar zo leren ze natuurlijk niets, integendeel, hun treuzelen wordt beloond.  Aan de slag dus voor het te laat is.

Tijd voor een beloningskaart!  Aan de hits op Google te merken, ben ik niet alleen in mijn zoektocht.  Ik vond een leuke dagritmekaart  en beloningskaart.  Ik legde de meisjes uit wat de bedoeling was.  Ze reageerden enthousiast.  De dagritmekaart hingen we op in hun kamer, zo kunnen ze zien wat ze horen te doen.  We spraken ook af dat we ’s avonds al zouden bepalen wat ze de volgende dag horen aan te doen.  Zo kunnen we de discussie hopelijk wat rustiger voeren.  Twee dagen dezelfde outfit wanneer die niet vuil is, is de regel.  De beloningskaarten hangen klaar op de koelkast.  Als ze het 4 weken volhouden, mogen ze een activiteit kiezen uit het Bongo boekje om samen te doen.  We spraken af dat we in het weekend wat flexibeler zijn, elke weekdag hoort wel een stempel te krijgen.

Hun wekker Momo werd ingesteld om 7u20, dat geeft ons een uur voor het hele ritueel. Morgen is de proefdag, zo kunnen we ontdekken of een uur volstaat.

Ik ben alvast benieuwd.  Celeste was zo enthousiast dat ze niet wilde gaan slapen, maar onmiddellijk aan haar ochtendritueel wou beginnen om alvast een stempel te verdienen… Ben ik te ambitieus geweest met een beloningskaart van vier weken?  Dat zou wel eens lang kunnen gaan duren voor het geduld van een 5-jarige.  Tja, ik kan altijd nog een tussentijdse beloning inlassen als de motivatie afneemt.  Ik kijk alvast uit naar de 10 minuten die ik langer in mijn bed kan doorbrengen als dit lukt, dat is pas quality time 🙂